C

ały ten Kutz. Biografia Niepokorna

    "Kutz, jak zdecydowana większość filmowców, nie angażuje się politycznie, ucieka do teatru. Po niepowodzeniu Upału przychodzi sukces spektaklu wyreżyserowanego w Warszawie. To Billy kłamca  Willisa Halla  Keitha Waterhouse’a, w roli głównej Bohdan Łazuka. Ogromne powodzenie, bite komplety przez kilka miesięcy. Pewnie dlatego otrzymuje również propozycje z Teatru Polskiego: „Niech u nas pan też reżyseruje”.
    Dostaje sztukę Jarosława Abramowa, syna Igora Newerlego, Anioł na dworcu, i znakomitych aktorów: Czesława Wołłejkę i Mariusza Dmochowskiego. Słyszy komplementy: - Jest pan jedynym reżyserem filmowym, który potrafi również reżyserować w teatrze. Myśli : "Jak nie wyjdzie w filmie, to zajmę się teatrem”
    Ale  tak naprawdę ma nowe, filmowe marzenie. Chce zrobić film na podstawie powieści Disneyland swojego przyjaciela Dygata. „To książka która nie mówiąc o polityce, wiele mówi o ludziach i ich problemach wynikających z rzeczywistości. Stać mnie na zrobienie dobrego filmu. I tą nadzieją żyję”- pisze w styczniu 1965 roku do matki.
    Jest też nowe zauroczenie: to Krystyna Konarska, popularna piosenkarka i aktorka. Miły, dobrze ustawiony głos, cała Polska nuci jej uroczą choć banalną Powracającą piosenkę, a potem Jak cię, miły, zatrzymać. Szczupła brunetka, sama wychowuje dziecko, właśnie się rozwodzi. Energiczna stanowcza Ślązaczka z Opola.
    - Jestem przy niej niezaradną kobietką - twierdzi Kutz.
    I dodaje, że w towarzystwie nie są mile widziani razem: - Myślą, że ja z nią trzymam, bo jest bardzo ładna, a ona ze mną bo jestem reżyserem.
    - Ale to nie romans - zastrzega.- Raczej przyjaźń, lgnięcie do siebie krajan.
    Tworzą „sekcję śląską na tym wydmuchowisku.”
    Traci na wadze „z osiem kilo”. Choć stuknęło mu już trzydzieści sześć lat, wygląda i czuje się na dwadzieścia  pięć. Wszyscy się zachwycają: - Taki zdolny, tyle filmów, takie osiągnięcia, a tak młodo wygląda!
    Kutz pęka z dumy.- Czuję, jakby dopiero wszystko zaczynał, chyba dlatego że nie tknęła mnie jeszcze żadna choroba i głównie chyba dlatego, że nie mam pamięci do wszystkiego złego, co przeżyłem.
    Ale na sylwestrze 1964/1965 u Witolda i Danuty Lutosławskich jest sam. Krystyna śpiewa na jakimś balu, Kutz przychodzi więc z Dygatami – Danuta jest siostrą  Stasia. Są też: Przybora, Matuszkiewiczowie, Morgensternowie, Markuszewscy…Piją whisky, włoskie wino i radzieckie szampany. Kutz pomaga Kalinie pichcić. Robią  pizzę po neapolitańsku – „to takie drożdżowe ciasto, <<posypka>> składa się z krajanych pomidorów, topionego sera, jugosłowiańskich śledzików >>anchois<<, pieprzu, papryki i innych ingrediencji. Robi się to jak zwyczajny kołacz” – Relacjonuje rodzinie wyraźnie poruszony."

"Cały ten Kutz. Biografia Niepokorna"
Aleksandra Klich, Wydawnictwo Znak 2009